28.07 / 09.09 2018 

Artists /  Listamenn: 
Doug Aitken
Charles de Meaux
Ange Leccia
Dominique Gonzalez Foerster
Pierre Huyghe
Romain Kronenberg
Lorna Simpson
Jean- Luc Vilmouth
Sigurður Guðjónsson
Dodda Maggý
Steina & Woody Vasulka

Curators / Sýningarstjórar:
Pascale Cassagnau, Cnap
Gústav Geir Bollason, Verksmiðjan
In cooperation with / Í samstarfi við: Margret Áskelsdóttir, Berg Contemporary, Reykjavik

Sýningin er styrkt af afmælisnefnd aldarafmælis fullveldis Íslands og hluti af opinberri dagskrá afmælisársins.
Oh So Quiet !
Music as we look at it : art and cinema.   Paris- Verksmiðjan, July 28th 2018

The parallel, common histories of modern art and contemporary art (including photography, cinema, video and television) have constantly become interwoven, putting art under the focus of the camera in the necessity of time. One could cite the very relevant meeting between cinema and art through “The Responsive Eye”, a documentary directed in 1966 by Brian de Palma on modern art.
Elaborating a program of films on contemporary creation perceived in its wider context means causing subjects, domains and fields of expression to collide and emphasizing the way art is worked on. In this perspective, the meeting between music and cinema creates a universe which is rich in original works.
Through music, singing, recitation or simply noise, the sound of works involves relations between language, the spoken word and the ability to listen, which Roland Barthes often presented as a complex, subtle process. Artists set up sound installations which they configure and turn into places of experiences, with a song being whispered, a shout, an unbearably strident noise and some music. Other works provide scenarios for abstract sound landscapes.
This collection of films emanating from the video collection of Centre national des arts plastiques (National Centre for Visual Arts) and including works by Charles de Meaux, Dominique Gonzalez Foerster, Pierre Huyghe, Ange Leccia and Romain Kronenbourg , bear witness to the rich diversity of film creation in France, which is presented alongside the rich singularity of Icelandic creation.
With: Sigurður Guðjónson, Dodda Maggý, Steina et Woody Vasulka.


Works/Verk :

Doug Aitken, Diamond Sea, 1997, 20'35''
Charles de Meaux, Marfa’s Mystery Lights- A Concert For The Ufo’s, 2007,66’,
Ange Leccia, Dominique Gonzalez Foerster, Gold, 2000, 42’,
Pierre Huyghe, Blanche Neige Lucie, 1997, 4’
Romain Kronenberg, Marcher puis disparaître, 2013, 43’,
Lorna Simpson, Cloudscape, 2004, 3 ‘ loop,
Jean- Luc Vilmouth, Lunchtime, 2014, 51’
Sigurður Guðjónsson, Tape, 2016, AV Machine , 2016
Dodda Maggý, Curlicue ( Spectre) ,2017 ; Etude Op 88 N°1, 2017
Steina et Woody Vasulka, Noisefields, 1974


Oh So Quiet!
Tónlist eins og við sjáum hana: Myndlist og kvikmyndir. Paris-Verksmiðjan Júlí 28 2018.

Hliðstæðar og sameiginlegar sögur nútímalistar og samtímalistar – ásamt sögum ljósmynda, kvikmynda, vídéos og sjónvarps – hafa orðið sífellt meira samofnar, með því að setja listina fyrir framan kvikmyndatökuvélina, að kröfu tímans. Þetta kallar fram í hugann mjög mikilvæg kynni kvikmynda og listar í heimildarmynd Brian de Palma um nútímalist, « The Responsive Eye », frá árinu 1966.
Með því að setja saman kvikmyndadagskrá með samtíma listsköpun í víðu samhengi verða til tengingar milli viðfangsefna, sérsviða og tjáningarforma þar sem lögð er áhersla á skoða hvernig unnið er að listinni. Í því tilliti myndar samruni tónlistar og kvikmynda gjöfult svið nýstárlegra listaverka.
Hvort sem það er í gegnum tónlist, söng eða framsögn, tekur hljóðheimur verkanna til samspils tungumáls, orða og hlustunar, en Roland Barthes lagði oft áherslu á flókin og nákvæm einkenni þess ferlis. Listamenn setja upp hljóðinnsetningar sem eru aðlagaðar og umbreytt í rými upplifunar: kliður af söng, öskur, óþolandi ómstríður skarkali og tónlist. Önnur verk byggja á handriti að abstrakt hljóðmyndum.
Þetta úrval kvikmynda úr safni CNAP eftir Doug Aitken, Charles de Meaux, Dominique Gonzalez Foerster, Pierre Huyghe, Ange Leccia, Romain Kronenberg, Lorna Simpson ber vitni mikillar fjölbreytni í gerð kvikmynda í Frakklandi og kallast á við grósku og frumleika íslenskrar listsköpunar á þessu sviði. Steina Vasulka, Dodda Maggý, Sigurður Guðjónsson.

CNAP (Centre national des arts plastiques) er opinber miðstöð myndlistar í Frakklandi, á vegum franska menningarmálaráðuneytisins. Hún eflir listasenuna í öllum fjölbreytileika sínum og fylgir eftir og styður listamenn á margvíslegan hátt. Fyrir hönd franska ríkisins eykur CNAP, varðveitir og kynnir bæði í Frakklandi og erlendis safneign verka, þekkt sem Fond national d'art contemporain. Í dag samanstendur safnið af yfir 102,500 verkum sem að spanna yfir meira en 2 aldir, keypt af þá-lifandi listamönnum. Safnið myndar grunn sem að stendur fyrir og sýnir samtímalistasenuna í allri sinni margbreytni.

Oh, So Quiet !
(
La musique regardée : art et cinéma.
Paris- Verksmiðjan/ Hjalteyri, 28 juillet 2018, 9 septembre)

Les histoires parallèles et communes de l'art moderne et de l'art contemporain - avec la photographie, le cinéma, la vidéo, la télévision - n'ont cessées de se tresser, plaçant l'art sous le regard de la caméra, dans la nécessité du temps. On se souvient ici de la très pertinente rencontre entre le cinéma et l'art à travers le film documentaire réalisé en 1966 par Brian de Palma sur l'art moderne, "The Responsive eye".
Élaborer un programme de films sur la création contemporaine saisie dans son contexte élargi, revient à susciter des rencontres de sujets, de domaines, de champs d'expression visant à mettre en exergue le travail de l'art. Dans cette perspective, la rencontre entre la musique et le cinéma dessine un domaine riche en œuvres singulières.
Que ce soit à travers la musique, le chant, la récitation, ou le registre du bruit, le son des oeuvres engage les jeux croisés du langage, de la parole, de l’écoute, dont Roland Barthes a souvent souligné le caractère complexe et subtil. Les artistes conçoivent des installations sonores configurées comme des espaces d’expérience à vivre: le murmure d’une chanson, le cri, la stridence d’un bruit insoutenable, la musique. D’autres œuvres scénarisent des paysages sonores abstraits.
Ce choix de films issus de la collection vidéo du Centre national des arts plastiques de Doug Aitken, Charles de Meaux, Dominique Gonzalez Foerster, Pierre Huyghe, Ange Leccia, Romain Kronenberg, Lorna Simpson témoignent de la richesse et de la diversité de la création filmique en France, à laquelle viennent répondre en miroir la richesse et la singularité de la création islandaise .
Avec : Sigurður Guðjónsson. Dodda Maggý, Steina et Woody Vasulka.
Back to Top